Anasayfa - İSLAM - Kur'ân-ı Kerîm - Secde Âyetleri

Secde Âyetleri

(Kaynak: kuran.diyanet.gov.tr/)

Secde Âyetleri

A'râf : 206

اِنَّ الَّذ۪ينَ عِنْدَ رَبِّكَ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِه۪ وَيُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ يَسْجُدُونَ

Meal

"Şüphesiz Rabbin katındaki (melek)ler O'na ibadet etmekten büyüklenmezler. O'nu tespih ederler ve yalnız O'na secde ederler." (A'râf; 206)

Tefsir

Mekke müşrikleri Hz. Muhammed’in dinine uyarak Allah’a kulluk etmeyi ve özellikle Allah’ı tesbih edip O’nun huzurunda secdeye kapanmayı nefislerine yediremezler, kibirleri akıllarına galip gelirdi. Müfessirler çoğunlukla “rabbinin katında bulunanlar” ifadesinde meleklerin kastedildiğini düşünürler (Taberî, IX, 168). Şu halde Allah’a yakınlıkları, “rabbinin katında bulunanlar” diye ifade edilecek kadar ileri derecede olan melekler bile kulluk etmekten geri durmayıp tesbih ve secde ederek kulluk faaliyetlerinde bulunduklarına göre her an günah işleme durumunda bulunan insanların ibadete daha çok ihtiyaçları bulunduğu açıktır. Öte yandan bu âyet bize ibadetin, behîmî sınırları aşarak meleklerle ortak davranış düzeyine ulaşmış insanlara mahsus bir makamı ifade ettiğini göstermektedir. Nitekim burada meleklerin üç özelliği sıralanmaktadır: İbadet, tesbih, secde. İbadet, kulun Allah’ı rab tanıyıp O’nun huzurunda belli davranışlarla saygısını ifade etmesi; tesbih, O’nu her türlü eksiklikten tenzih edip yüceltmesi; secde ise herkese karşı dik tuttuğu başını sadece Allah’ın huzurunda eğmesi, yere koymasıdır. Böylece A‘râf sûresi, dolaylı bir ifade ile bize, Allah’a kulluğu en büyük şeref bilip dilimizle ve kalbimizle O’nu tesbih etmemizi, O’nun karşısında tam bir tevâzu ile secdeye kapanmamızı; Allah’ın rızâsını nefsimizin isteklerinden üstün bilip O’nun isteklerini nefsanî arzularımızdan daha önemli görmek suretiyle meleklere yaraşır bir kulluk şuuruna ve yaşayışına ulaşmamızı, diğer bir ifade ile yönümüzü insanlık düzeyinin aşağısına çevirerek sadece nefsimizin hayvanlarla ortak tarafını oluşturan arzu ve ihtiraslarını tatmin peşinde koşmak yerine, zihnimizi ve kalbimizi yukarılara çevirip Allah’a iman ve kulluk ederek meleklerle ortak çizgiyi paylaşmamızı telkin eden âyetle son bulmaktadır.

Ra'd : 15

وَلِلّٰهِ يَسْجُدُ مَنْ فِي السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ طَوْعاً وَكَرْهاً وَظِلَالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَالْاٰصَالِ
Meal
"Göklerde ve yerde kim varsa, ister istemez kendileri de gölgeleri de sabah akşam Allah'a boyun eğer." (Ra'd; 15)
Tefsir
“Allah’a kulluk etmek ve O’na boyun eğmek” anlamına gelen secde ihtiyarî (serbest) ve zorunlu olmak üzere iki kısımdır. Birincisi insanlara mahsus olup insanlar serbest iradeleriyle Allah’a secde yani itaat ederek bununla sevap kazanırlar. Kur’ân-ı Kerîm’de birçok yerde bu anlamda kullanılmıştır (meselâ bk. Necm 53/62). İkincisi ise zorunlu secdedir. Bu anlamda insan, hayvan, bitki ve cansız varlıkların tamamı Allah’a secde etmektedir (bk. Râgıb el-İsfahânî, el-Müfredât, “scd” md.). Nitekim tefsirini yaptığımız âyet-i kerîmede göklerde ve yerde bulunan ne varsa hepsinin istese de istemese de Allah’a secde ettiği bildirilmiştir. Âyetteki “İstese de istemese de” ifadesi, Allah’ın hükmünün her şey için geçerli olduğunu, hiçbir şeyin O’nun iradesi, buyruğu ve kanunlarının dışına çıkamayacağını belirtir. İnkârcılar, iradeye bağlı davranışlarda O’na baş eğmeye istekli olmasalar bile evrende hüküm süren kural ve kanunlarına boyun eğmek zorundadırlar. Gölgelerin sabah akşam Allah’a secde etmesi de güneşin hareketine bağlı olarak sabahları batıya doğru uzaması, öğle vaktinde sıfırlanması veya en kısa haline gelmesi öğle-akşam arasında doğuya doğru uzamasıdır. Âyet-i kerîmede gölgelerin bu durumu, secdeye kapanan insanın durumuna benzetilmiştir. İşte yeryüzünde gölgelerin bu şekilde uzayıp kısalması eşyanın, Allah’ın koyduğu nizama ve tabiat yasalarına boyun eğmesinin bir ifadesidir. Şu halde tabiatta gölgesi bulunan her şeyin hem kendisi hem de gölgesi Allah’a boyun eğmekte ve secde etmektedir. Aynı mânada bir başka âyet-i kerîmede Allah’ın yarattığı varlıkların gölgelerinin küçülerek ve Allah’a secde ederek sağa sola döndüğü ifade edilmiştir (Nahl 16/48).

Nahl : 50

يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ۟

Meal

"Üzerlerinde hakim ve üstün olan Rablerinden korkarlar ve emrolundukları şeyleri yaparlar." (Nahl; 50)

Tefsir

Göklerde ve yerde bulunan canlılar ve melekler de Allah’a secde eder, boyun eğerler. Ayrıca melekler asla kibre kapılıp âsi olmaz, serkeşlik etmez, Allah’ın yasalarından sapmazlar; O’na derin bir saygıyla kulluk eder, emredileni yaparlar. Canlı varlıklar içinde akıllı ve bilinçli olanların secdesi ibadet şeklinde, diğerlerininki ise itaat ve inkıyad şeklindedir. Esasen insanların fizyolojik ve psikolojik yapıları bile Allah’ın iradesiyle işlediğine göre, inkârcı olan da bu yönüyle diğer canlı ve cansız varlıklar gibi “inkıyad” mânasında her an Allah’a secde eder.Nitekim burada inkârcı ve isyankâr insanlar istisna edilmeksizin yerdeki canlıların tamamının Allah’a secde ettiği ifade buyurulmuştur. “Göklerdekiler” sözü melekleri de kapsamakla birlikte onların Allah’a itaat ve ibadetleri diğer varlıklara göre en ileri derecede olduğu için bir takdir ifadesi olmak üzere özellikle anılmış olmalıdırlar. İnsanlar içinde inkârcı ve günahkârlar bulunursa da, melekler Allah’a ibadet konusunda asla kibir taslamazlar, küstahça tavır takınmaz; yüceler yücesi bildikleri rablerinden korkar, O’nun buyruklarına eksiksiz uyarlar. Bu âyet, meleklerin ismet (günahsızlık) özelliğine sahip olduklarını gösterir (Râzî, XX, 44-45). Bağlamından dolayı “yüceler yücesi...” diye tercüme ettiğimiz metindeki min fevkıhim ifadesinin tam karşılığı, “onların üzerinden” şeklinde olduğu için, 50. âyete, bizim tercih ettiğimiz mânadan başka, “üstlerinden, yukarıdan gelecek olan azaptan dolayı rablerinden korkarlar...” mânası da verilmiştir (bk. Zemahşerî, II, 331; Kurtubî, X, 119).

İsrâ : 109

وَيَخِرُّونَ لِلْاَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَز۪يدُهُمْ خُشُوعاً

Meal

"Onlar ağlayarak yüzüstü yere kapanırlar. Bu da onların derin saygısını artırır." (İsrâ; 109)

Tefsir

Zemahşerî’ye göre 107. âyetin başında putperestlikte inat eden Araplar’a hitap edilmekte; onlara, Peygamber’in görevinin ilâhî kelâmı tebliğ etmekten ibaret olduğu, artık inanıp inanmamanın kendilerine bırakıldığı; iman ederlerse bundan kendilerinin yarar göreceği bildirilmektedir. “Bundan önce kendilerine ilim verilen kimseler”den maksat ise Kur’an’dan önceki kitaplar hakkında az-çok bilgisi olan, vahiy ve din konularında mâlûmat sahibi Araplar’dır (II, 378). Bunların, Ehl-i kitap’tan iken ihtidâ etmiş bazı müminler olduğu söylenmişse de (Kurtubî, X, 347) bu sûrenin indiği Mekke’de kayda değer bir Ehl-i kitap topluluğu bulunmadığına göre bu görüş isabetli görünmemektedir. Taberî ise bunların Kur’an inmeden önce karşılaşılan az sayıdaki Ehl-i kitap müminleri olduğu kanaatinde olup, onların Kur’an’ı duyduklarında onun Allah’tan geldiğini anlayarak saygıyla yere kapanmışlardır (XV, 180, 181). İslâmî kaynaklarda bu müminlere “Hanîfler” denmektedir.

Meryem : 58

اُو۬لٰٓئِكَ الَّذ۪ينَ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيّ۪نَ مِنْ ذُرِّيَّةِ اٰدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍۘ وَمِنْ ذُرِّيَّةِ اِبْرٰه۪يمَ وَاِسْرَٓائ۪لَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَاۜ اِذَا تُتْلٰى عَلَيْهِمْ اٰيَاتُ الرَّحْمٰنِ خَرُّوا سُجَّداً وَبُكِياًّ

Meal

"İşte bunlar, Adem'in ve Nûh ile beraber (gemiye) bindirdiklerimizin soyundan, İbrahim'in, Yakub'un ve doğru yola iletip seçtiklerimizin soyundan kendilerine nimet verdiğimiz nebîlerdir. Kendilerine Rahmân'ın âyetleri okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı." (Meryem; 58)

Tefsir

Meryem sûresinin başından buraya kadar adları geçen ve kıssaları anlatılan on bir seçkin şahıstan Hz. Meryem hariç hepsi peygamberlik şerefine ermiş kimselerdir. Hz. Meryem peygamber olmamakla birlikte insanlık tarihinde Allah’ın lutfuna mazhar olmuş en seçkin kadınlardan biri ve Hz. Îsâ gibi büyük bir peygamberin annesidir. Kur’ân-ı Kerîm’de birçok vesile ile övülmüştür. Bunların hepsi genelde Âdem’in soyundandır. Özelde ise İdrîs, Hz. Âdem’in soyundan; İbrâhim, Hz. Nûh ile birlikte gemiye binen oğlu Sâm’ın soyundan; İsmâil, İshak ve Ya‘kub, Hz. İbrâhim’in soyundan; Mûsâ, Hârûn, Zekeriyyâ ve Yahyâ da İsrâil’in (Hz. Ya‘kub) soyundandır. Îsâ aleyhisselâm babasız olmakla birlikte annesi yine İsrâil’in soyundandır. Bunların hepsi Allah’ın hidayetine mazhar olmuş, seçkin ve samimi kullardır. Allah’ın âyetleri okunduğunda derhal secdeye kapanacak kadar itaatkâr ve göz yaşı dökecek kadar duyarlı insanlardır.

Hac : 18

اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّٰهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمٰوَاتِ وَمَنْ فِي الْاَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَٓابُّ وَكَث۪يرٌ مِنَ النَّاسِۜ وَكَث۪يرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُۜ وَمَنْ يُهِنِ اللّٰهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِمٍۜ اِنَّ اللّٰهَ يَفْعَلُ مَا يَشَٓاءُ

Meal

"Görmedin mi ki şüphesiz, göklerde ve yerde olanlar, güneş ay, yıldızlar, dağlar, ağaçlar, hayvanlar ve insanların birçoğu Allah'a secde etmektedir. Birçoğunun üzerine de azap hak olmuştur. Allah kimi alçaltırsa ona saygınlık kazandıracak hiçbir kimse yoktur. Şüphesiz, Allah dilediğini yapar." (Hac; 18)

Tefsir

Kur’an’ın birçok âyetinde olduğu gibi burada da, evrendeki zorunlu itaat yasaları uyarınca Allah’a boyun eğen varlıklara dikkat çekilmekte, insanların ise sınav ortamının icabı olarak hür iradeleriyle baş başa bırakılmaları neticesinde topyekün bir teslimiyet ve itaat içinde olmadıkları, dolayısıyla birçok insan Allah’a itaat edip kurtuluşa ererken nicelerinin de azabı hak etmiş olacağı uyarısı yapılmaktadır. Âyetlerde yer alan tasvirlerde açıkça görüldüğü üzere, dünyadakinden başka bir hayat tanımayıp inkârcılıkta direnen ve rableri hakkında çekişme içine girenlerin öteki dünyadaki âkıbetleri pek acı olacaktır. İman edip Allah’ın hoşnutluğuna uygun davranışlarda bulunanların mükâfatı ise dünyada en cazip görünen nimetlere eriştirilmekten ibaret değildir. Çünkü onlar her türlü övgüye lâyık olan Allah katında en itibarlı mevkiye, Allah’ın yoluna iletilmiş ve sözlerin en güzeline yöneltilmişlerdir ki bu da mutlulukların en büyüğüdür.

Furkân : 60

وَاِذَا ق۪يلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمٰنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمٰنُۗ اَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُوراً۟

Meal

"Onlara, "Rahmân'a secdeye kapanın denildiğinde "Rahmân da nedir? Senin bize emrettiğine mi secde edeceğiz?" derler ve bu onların nefretini artırır." (Furkân; 60)

Tefsir

Her ne kadar Zemahşerî, Mekke Arapları’nın rahmân ismi konusunda bilgilerinin olmayabileceğini söylüyorsa da (III, 102), aslında Mekkeliler’in rahmân ismini Allah anlamında kullandıkları bilinmektedir. Nitekim birçok Câhiliye şairinin şiirlerinde bu isme rastlanır (bk. Taberî, I, 131-132). Ya‘kbî’nin de kaydettiği bir telbiyede yer alan, “Emrine boyun eğdik Allahım, boyun eğdik; sen rahmânsın!” anlamındaki ifade de bunu göstermektedir (bilgi için bk. Mustafa Çağrıcı, “Arap [İslâm’dan Önce Araplar’da Din]”, DİA, III, 316-317). Bu bilgiler dikkate alındığında kendilerine, “Rahmâna secde edin” denildiğinde müşriklerin, “Rahmân da neymiş!” demelerinin gerçek sebebi, Allah’ın rahmân ismini bilmemeleri değil, İslâm karşısındaki bilinen inatçı ve isyankâr tavırları olmalıdır. Nitekim âyetin devamında onların nefret duygularına işaret edilmesi de bunu göstermektedir.

Neml : 26

اَللّٰهُ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظ۪يمِ

Meal

"Allah kendisinden başka hiçbir ilah bulunmayandır. Büyük Arş'ın Rabbidir." (Neml; 26)

Tefsir

Cin “ateşten yaratılmış, gözle görülmeyen, insanlar gibi iyileri ve kötüleri bulunan varlık” anlamına gelir (cinler hakkında bilgi için bk. En‘âm 6/100; Cin 72/1-19). 17. âyetten Hz. Süleyman’ın cinlerle de irtibat kurduğu; ordusunun cinler, insanlar ve kuşlar olmak üzere üç sınıftan meydana geldiği anlaşılmaktadır. Cinleri gizli işlerde, insanları ülke savunmasında ve düşmana karşı savaşta, kuşları da haberleşme, su bulma vb. hizmetlerde istihdam ediyordu (İbn Âşûr, XIX, 240). Tefsirlerde Karınca vadisinin Şam bölgesinde veya Tâif’te yahut Yemen’de karıncası çok olan bir yerin adı olduğu bildirilmektedir (Elmalılı, V, 3667). Bununla birlikte, böyle muayyen bir mekân olmayıp çok sayıda karıncanın bulunduğu herhangi bir yer de olabilir. Âyet, toplu halde yaşadığı bilinen karıncaların aynı zamanda bir topluluk düzeni içinde hareket ettiklerini de ifade eder. Süleyman üç sınıftan oluşan ordusunu düzenli bir şekilde yönetirken Karınca vadisi denilen yere gelmiş ve burayı geçerken de karıncaların başkanının onlara verdiği emri işitmiş, anlamış ve neşelenerek gülümsemiş, bütün bu nimetlerden dolayı rabbine şükür ve niyazını arzetmiştir. Hüdhüd, çavuş kuşu denilen ve kendisine özgü nağmelerle öten bir kuş türünün adıdır. Bu âyette zikredilen hüdhüdün ise Süleyman’ın emrine verilmiş özel bir yaratık olduğu anlaşılmaktadır (bilgi için bk. Ömer Faruk Harman-Cemal Kurnaz, “Hüdhüd”, DİA, XVIII, 461). Sebe’ (Saba), aslında bir hânedan veya kabile ismi olup sonradan Yemen’deki Sebe’ Devleti’nin ve başşehri Me’rib’in adı olmuştur (bilgi için bk. Sebe’ 34/15). Tefsirler Hz. Süleyman’ın hüdhüdü bilhassa çöllerde su bulmada istihdam ettiğini belirtiyorlar. Bir gün konakladığı susuz bir çölde kuşları teftiş etmiş, su bulmak için görevlendireceği hüdhüdün ortadan kaybolduğunu anlayınca kızmış ve mazeretini gösteren bir delil getirmediği takdirde onu âyette belirtilen ceza şekillerinden biriyle cezalandıracağını ifade etmiştir (Elmalılı, V, 3670). Hüdhüd çok geçmeden gelip Sebe’ ülkesinden Hz. Süleyman’a bilgi getirdiğini, orada bir kraliçenin yönetimindeki milletin, şeytana uyarak güneşe taptığını haber vermiştir (şeytanın insanlara, yaptıklarını güzel göstermesi ve onları doğru yoldan alıkoyması hakkında bk. En‘âm 6/43; Nahl 16/63). 22. âyette, ilim ve hikmet sahibi olmasına rağmen Hz. Süleyman’ın bilmediği bir şeyi herhangi bir hayvanın bilebileceği hatırlatılmaktadır (Râzî, XXIV, 190). Ayrıca bu âyet, bilgili kimselere ârız olabilecek kendini beğenme duygusuna karşı insanı dikkatli olmaya çağıran bir uyarıdır (Zemahşerî, III, 143). Müfessirler Sebe’ ülkesinde hükümdar olan ve Kur’an’da adı anılmaksızın bahsi geçen kadının Belkıs bint Şürahbil olduğunu kaydetmektedirler (Şevkânî, IV, 128). Ancak kaynaklarda Yelkame bint el-Yeşrah b. Hâris veya Belkıs bint el-Hedahid b. Şürahbil, bir Habeş efsanesine göre Mâkedâ adlarıyla anıldığı da bildirilmiştir. Belkıs’ın kimliği hakkında kesin bilgi verilmemekle birlikte tarihçiler onun milâttan önce X. yüzyılda yaşamış, Hz. Süleyman’la çağdaş bir Arap kraliçesi olduğunu söylemişlerdir (bilgi için bk. Orhan Seyfi Yücetürk, “Belkıs”, DİA, V, 420; Kitâb-ı Mukaddes, I. Krallar, 10/1-10, 13; II. Tarihler, 9/1-9, 12). Süleyman aleyhisselâm, hüdhüdün sözünün doğru olup olmadığını anlamak için yazdığı bir mektubu kraliçeye götürüp sonuçtan kendisini haberdar etmesini hüdhüde emretti. Mektubun besmele ile başlaması ve Sebe’ halkının Süleyman’a teslim olmalarını istemesi, davetin hem siyasî hem de dinî olduğunu göstermektedir.

Secde : 15

اِنَّمَا يُؤْمِنُ بِاٰيَاتِنَا الَّذ۪ينَ اِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّداً وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ

Meal

"Bizim âyetlerimize ancak, kendilerine bu âyetlerle öğüt verildiği zaman secdeye kapanan, kibirlenmeksizin Rablerine hamd ederek tespih edenler inanırlar." (Secde; 15)

Tefsir

İnkârcıların hakikatleri açık seçik gördükten sonra “Artık kesin olarak inandık” diyeceklerini, ama bunun Allah katında bir değer taşımayacağını bildiren âyetleri takiben, kimlerin gerçek mânada iman etmiş sayılacakları açıklanmakta, bu kapsamdakilerin övgüye lâyık hallerinden ve kendileri için hazırlanan nimetlerin eşsizliğinden söz edilmektedir. Buna göre gerçek müminler Allah’ın âyetlerine sırf O’nun katından gelmiş olduğu için teslimiyet gösterenlerdir. Müminlerin övgüyle anılan özelliklerinin başında kibirden uzak olmaları, Allah’ın âyetlerine derin bir saygı duymaları ve rablerini hamd ile tesbih etmeleri gelmektedir. Bu da kişinin ancak, kendisi için en büyük değerin yüce yaratıcıya kul olma idrakinde yattığını anlaması halinde evrendeki yerini iyi belirleyebileceğini ve insana yaraşır bir hayat sürmeyi başarabileceğini göstermektedir. İbn Âşûr, burada müminlerin Allah’ın âyetleri hatırlatıldığında hemen secdeye kapanmalarından ve rablerini hamd ile tesbih etmelerinden söz edilmesinin, imanın en üst düzeyinde bulunanları ve Resûlullah’ın ashabının o gün bilinen bir durumunu anlatmak üzere yapılmış bir tasvir olduğunu, dolayısıyla bu nitelikleri taşımayanların gerçek mânada iman etmiş sayılmayacakları gibi bir anlam çıkarılamayacağını belirtir (XXI, 227-228). Secdeye kapanmanın tam teslimiyetin ve kulun mâbuduna olan derin saygısının sembolü olduğu ve âyette büyüklük taslamamaya özel vurgu yapıldığı dikkate alındığında, kanaatimizce, o dönem için dahi lafzî bir yoruma gitmeksizin, burada Allah’a gayb yoluyla iman etme, kulluk tevazuu ve bilinci içinde O’na gönülden teslimiyet ve saygı göstermenin övüldüğü anlamı öne çıkarılabilir. Âyetin, “Vücutları yatak görmez” diye çevrilen kısmını lafzan “Yanları yataklardan ayrı kalır, uzak durur” şeklinde tercüme etmek mümkündür. Tefsirlerde, burada övgüyle sözü edilen müminlerin Allah’ı anmak, O’na yalvarmak, ibadet etmek ve özellikle nâfile namaz kılmak için gece uykularını terketmelerinin kastedildiği yorumuna ağırlık verildiği ve değişik gece namazı türlerinin zikredildiği görülmektedir (bk. Taberî, XXI, 99-102; Râzî, XXV, 180; Şevkânî, IV, 291). Burada daima Allah’ı anan ve O’nu asla dilinden, gönlünden uzak tutmayan müminlerin kastedildiği yorumunu yapanlar da olmuştur (Taberî, XXI, 101). Âyette geçen korku ve ümit, bir taraftan Allah’ın azabına uğramaktan endişe duyarken diğer taraftan da O’nun rahmetinden ümit kesmemek şeklinde açıklanır. Müminin hayata ve geleceğe bakışı konusunda dengeli olmayı öğütleyen bu içerikteki âyet ve hadislerden hareketle İslâm âlimleri havf ve recâ terimlerini geliştirmişlerdir. Özellikle tasavvufta bu terimler üzerinde geniş bir biçimde durulmuştur (bu konuda bk. Hicr 15/49-50). 15-16. âyetlerde müminlerin övgüyle anılan özelliklerinin başında kişinin rabbine mutlak saygı ve teslimiyet içinde bulunması gelmektedir. Böyle bir imanın davranışlara yansıması da iki yönlü olmaktadır. Bu tezahürün psikolojik yönü, insanın kendisini sürekli kontrol altında tutabilmesi, ne kadar geniş imkânlar içinde veya ne büyük mahrumiyetlerle karşı karşıya olursa olsun kendisini olayların akışına bırakıvermemesi, özellikle ibadet ve duadan güç alarak bir irade sınavı içinde olduğunun bilincini koruması; sosyal yönü de, kişinin içinde yaşadığı sosyal ortamı ve başkalarına karşı ödevlerini görmezden gelmemesi şeklinde ifade edilebilir ki, âyette “Kendilerine verdiğimiz rızıktan da Allah için harcarlar” buyurularak bu hususa dikkat çekilmiştir (infak hakkında bk. Bakara 2/245, 254, 261). Dünya hayatını insana yaraşır biçimde değerlendirebilenlerin âhiretteki en büyük ödülleri Allah’ın kendilerinden hoşnut olduğunu öğrenmeleri olacaktır. Dünyadaki güzel davranışları karşılığında orada verilecek nimetlerin bu hayattaki tasavvurlara sığmayacağı birçok âyet ve hadisten anlaşılmaktadır. Resûl-i Ekrem Cenâb-ı Allah’ın, “Ben sâlih kullarım için hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın işitmediği ve hiçbir beşerin hayal edemeyeceği şeyler hazırladım” buyurduğunu ifade ettikten sonra Secde sûresinin 17. âyetini okumuştur (Buhârî, “Tefsîr”, 32/1). 19. âyette geçen cennetü’l-me’vâ tamlamasını bazı âlimler müstakil bir isim olarak düşünmüşlerdir; bu anlayışa göre tamlamayı “Me’vâ cenneti” şeklinde ve bir özel isim tarzında çevirmek gerekir. Fakat hâkim kanaate göre burada geçen “sığınılacak, barınılacak yer” anlamındaki me’vâ kelimesi cenneti nitelemektedir (Bekir Topaloğlu, “Cennet”, DİA, VII, 376); bu sebeple, belirtilen tamlama, meâlinde “huzur içinde kalacakları cennetler” şeklinde çevrilmiştir. İnsanların dinden bağımsız değer ölçüleri dinî-ilâhî olanlarla örtüşmeyebilir. 18. âyette mümin ile inanmayanların veya günaha batmış bulunanların aynı değerde olmadıkları ortaya konmakta; takip eden âyetlerde de bu değer farkının âhiretteki yansıması açıklanmaktadır.

Sâd : 24

قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ اِلٰى نِعَاجِه۪ۜ وَاِنَّ كَث۪يراً مِنَ الْخُلَطَٓاءِ لَيَبْغ۪ي بَعْضُهُمْ عَلٰى بَعْضٍ اِلَّا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَل۪يلٌ مَا هُمْۜ وَظَنَّ دَاوُ۫دُ اَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَا‌كِعاً وَاَنَابَ

Meal

"Davud dedi ki: "Andolsun, senin koyununu kendi koyunlarına katmak istemek suretiyle sana zulmetmiştir. Esasen ortakların pek çoğu birbirine haksızlık eder. Ancak iman edip salih ameller işleyenler başka. Onlar da pek azdır." Dâvûd bizim kendisini imtihan ettiğimizi anladı. Derken Rabbinden bağışlama diledi, eğilerek secdeye kapandı ve Allah'a yöneldi." (Sâd; 24)

Tefsir

Yukarıda bu davanın taraflarından birinin iddiası özetlenirken diğerinin savunmasına yer verilmemiştir. Muhtemelen Kur’an, olayın ders almaya değer yönünü anlatmakla yetinmiştir. Bununla birlikte Dâvûd’un, “Senin koyununu kendi koyunlarına katmak istemekle...” şeklindeki ifadesinden, muhtemelen davalının ikrarıyla davacının iddiasının sübût bulmuş olduğu ve buna dayalı olarak da Dâvûd’un hükmünü verdiği anlaşılmaktadır. Aralarında mal ilişkisi bulunanların bu tür ihtilâflara düşmelerine sık rastlandığını, ancak inanmış, erdemli ve iyi işler yapmaya kendilerini adamış olanların böylesi anlaşmazlıklara düşmekten kendilerini koruyabileceklerini belirten ifade, âyetin bize verdiği diğer bir önemli derstir. “Ama onlar da o kadar az ki!” şeklindeki ifade, nefsin bencil isteklerinden korunarak, kendi aleyhine bile olsa adalette kararlı olmanın hem çok önemli hem de çok güç olduğuna işaret eden veciz bir uyarıdır. Tefsirlerde Dâvûd’un neden kendisinin sınandığı düşüncesine kapıldığı ve rabbinden kendisini bağışlamasını dileyerek secdeye kapandığı, O’na yönelip tövbe ettiği konusunu aydınlatmak üzere aslında İslâm’ın peygamberlik öğretisiyle uyuşmayan İsrâiliyat türü bazı rivayetler aktarılmaktadır. Aslı Kitâb-ı Mukaddes’e dayanan (II. Samuel, 11/1-27; 12/1-10) bu rivayetlerin özeti şöyledir: Dâvûd, tesadüfen açık vaziyette gördüğü bir kadının güzelliğinden çok etkilenmiş; onun Uhriya (Uriya) isimli bir askerin eşi olduğunu öğrenince kadınla evlenebilmek için kocasını öldürtmeyi planlamış; Dâvûd’un emriyle savaşa katılıp ön safta çarpışan adam ölünce Dâvûd da karısıyla evlenmiş. İşte Dâvûd, muhtemelen mâbedde o iki adamın ansızın karşısına çıkmasının bu hatasıyla bir ilgisi bulunduğunu, böylece Allah tarafından sınandığını düşünerek yaptıklarından dolayı pişmanlığını dile getirip tövbe etmiştir. Yine aslı Kitâb-ı Mukaddes’te geçen (II. Samuel, 12/7 vd.) bir rivayete göre bu olayda söz konusu edilen iki melekten, şikâyet eden taraf kadının kocasını, şikâyet edilen de Dâvûd’u temsil etmektedir. Şikâyetçi olan, doksan dokuz koyunu olan kardeşinin, kendisinin tek koyununa da göz diktiğini söylerken aslında Dâvûd’un yaptıklarını ima ediyor; onun çok sayıda eşi olmasına rağmen askerin tek eşini de kendisine almasının, üstelik bu emelini gerçekleştirebilmek için adamı bile bile ölüme göndermesinin haksızlığını bizzat kendisine onaylatmak istiyordu. Bu suretle Dâvûd Allah tarafından sınandığını farketti ve suçunu anlayarak pişman olup tövbe etti. Dâvûd’un hatasını bağışlatmak için kırk gün kırk gece durmadan ibadet, tövbe ve istiğfar ettiği de anlatılır (bu rivayetler için bk. Taberî, XXIII, 146-151). Yahudi kültüründe Dâvûd kral olarak bilindiği için Kitâb-ı Mukaddes yazarının onun hakkında belirtildiği türden çirkin olaylar yakıştırması veya nakletmesi, üstelik onun daha kocası sağ iken kadınla yattığını ve kadının hamile kaldığını dahi ileri sürmesi (bk. II. Samuel, 11/4-5) yahudi geleneği açısından normal görülebilir. Ancak Kur’an’da Dâvûd aleyhisselâm, peygamberler arasında zikredilmiş; İslâmî öğretide peygamberler birer iman ve erdem âbideleri olarak gösterilmiş ve bu türden büyük günahlar işlemeleri mümkün görülmemiştir. Bu sebeple yukarıda özeti verilen rivayetlerin gerçeği yansıttığı kesinlikle kabul edilemez. Sonuç olarak, bu açıklamalar doğrultusunda Hz. Dâvûd, güzelliğinden etkilendiği bu kadınla evlenmeyi gerçekten düşünmüş ve kendisinin bir planı olmadan kocası savaşta ölmüş, bunun üzerine onunla meşrû usulle evlenmiş, bu olay halkın ağzında yukarıdaki hayalî kurguya dönüşmüş olabilir. Kuşkusuz burada sıradan insan için ciddi bir günah söz konusu olmamakla birlikte bir peygamberin, nefsinin bayağı arzusuna kapılarak güzelliğine vâkıf olduğu evli bir kadından etkilenmesi onun kişiliğiyle bağdaşmadığı için olay onun hakkında bir sınama (fitne) kabul edilmiş; Hz. Dâvûd da olayın kendisi için bir sınav olduğunu anlayarak, pişman olup tövbe etmiştir. Kur’an’da Allah’tan başkasının yanılgılardan uzak kalamayacağı, peygamberlerin de birer insan olarak hatasız olmadıkları, yüksek özelliklerine rağmen nâdiren de olsa –sonradan telâfi ettikleri– bazı hatalar işledikleri örnekleriyle zikredilmektedir.

Fussilet : 38

فَاِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذ۪ينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِالَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا يَسْـَٔمُونَ

Meal

"Eğer onlar büyüklük taslarlarsa, bilsinler ki Rabbinin yanında bulunanlar (melekler), gece gündüz hiç usanmadan onu tespih ederler." (Fussilet; 38)

Tefsir

Mekke’nin aristokrat kesiminin İslâm’ı reddetmelerinin temel sebeplerinden biri de Hz. Peygamber’e tâbi olmayı ve onun etrafında toplanan sıradan insanlar arasına katılmayı, onlarla birlikte Allah’a secde etmeyi kendilerine yedirememeleri şeklindeki ilkel bir benlik duygusuydu; bunu bizzat kendileri de ifade ederlerdi. İşte âyette bu zihniyete değinilmekte ve Allah’ın, onların secdelerine, ibadetlerine ihtiyacı olmadığı, esasen O’nun bıkıp usanmadan kendisine ibadet eden başka kullarının bulunduğu bildirilmektedir. Tefsirlerde bu kulların melekler olduğu belirtilir. “Rabbinin katında bulunanlar” ifadesi meleklerin mekân yönünden değil, itibar, değer ve O’na yakın olma çabası içinde bulunma yönünden Allah’a yakınlıklarını gösterir. Râzî, bu ifadeye göre meleklerin insanlardan daha üstün olduğunu belirtir (XXVII, 129). Melek olsun insan olsun, Allah katında yücelik ve değer kazanmış varlıklar bile O’na secde ederlerken daha aşağı derecede bulunanların secde etmeyi benliklerine yedirememeleri büyük bir kusurdur, idraksizliktir.

Necm : 62

فَاسْجُدُوا لِلّٰهِ وَاعْبُدُوا

Meal

"Haydi Allah'a secde edin ve ona kulluk edin." (Necm; 62)

Tefsir

Bunca nimet, hatırlatma ve uyarıya rağmen Allah’ın birliğini ve âhiret hayatının varlığını tartışma konusu yapma küstahlığını gösteren, Kur’an’ın verdiği bilgi ve çağrılar karşısında akıl ve iz‘anı harekete geçirmek yerine gaflet içinde oyalanmaktan haz alanlar eleştirilmektedir. Buna rağmen 62. âyette kısa ve etkileyici bir ifadeyle herkes Allah’a kulluk etmeye ve O’na olan saygısını belli etmeye çağırılmakta, böylece sûre asıl mesajın tekrar edilmesiyle bitirilmektedir. 56. âyeti “Bu, önceki uyarılar gibi bir uyarıdır” şeklinde de çevirmek mümkündür. Burada Hz. Muhammed’in, Kur’ân-ı Kerîm’in, önceki toplumlar hakkında verilen haberlerin veya müteakip âyette yer alan kıyamet uyarısının kastedildiği yönünde yorumlar yapılmıştır. 57. âyette kıyametin her an biraz daha yaklaştığı uyarısı yapıldıktan sonra 58. âyette onu Allah’tan başka açığa çıkaracak veya onun zamanını ve nasıl olacağını bilecek yahut onu engelleyebilecek kimse bulunmadığı bildirilmektedir (Şevkânî, V, 136; Elmalılı, VII, 4615). Âlimlerin çoğunluğuna göre son âyette secde etmek gerekir.

İnşikâk : 21

وَاِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْاٰنُ لَا يَسْجُدُونَۜ

Meal

"Onlara Kur'an okunduğu zaman secde etmiyorlar." (İnşikâk; 21)

Tefsir

İlk âyetin başındaki “lâ” edatı hakkında Kıyâmet sûresinde bilgi verilmişti (bk. 75/1). 16. âyette geçen “şafak” kelimesi, müfessirlere göre güneş battıktan sonra ufukta görünen kırmızılığı ifade eder (Zemahşerî, IV, 237; Kurtubî, XIX, 274-275). Mücâhid’e göre şafak, “gündüz” anlamına gelir. İkrime’ye göre ise “gündüzün son kısmı” demektir (bk. Taberî, XXX, 76). Gündüzün sona ermesiyle gecenin başlaması arasında yer alan ve ufuktaki kırmızılık veya beyazlık olarak tanımlanan şafak vakti, kısalık ve geçicilik özelliğiyle telâş vakti olması bakımından insanın kısa ve telâşla geçen ömrüne benzemekte, yeminle buna dikkat çekilmektedir. Şafak vaktinin belirlenmesi, akşam namazı vaktinin çıkması ve yatsı namazı vaktinin girmesi bakımından da önem taşımaktadır. “Şafak, ufuktaki kırmızılıktır” diyen fukahanın çoğunluğuna göre beyazlık gelince akşam namazının vakti çıkar. Ebû Hanîfe ve Evzâî gibi “Şafak beyazlıktır” diyenlere göre ise akşamın vakti ufkun kararmasına kadar devam eder (Ebû Bekir İbnü’l-Arabî, IV, 1910-1911; Cessâs, III, 472). 17. âyetteki “gecenin topladığı” ifadesi, karanlık gökteki görüntü, gecenin imkân verdiği iyi ve kötü davranışlar, olaylar dahil her şeyi içine almaktadır. 18. âyette “dolunay şeklini aldı” diye çevrilen itteseka fiili de veseka ile aynı kökten olup ayın, ilerleyerek dolunay haline geldiği şeklini ifade etmektedir (bk. Elmalılı, VIII, 5679). Şafak, gece ve dolunay, bunların üçü de aydınlıkla karanlığın bir arada bulunduğu zamanları ve farklı halleri ifade eder. Âyette bunlara yemin edilerek insanların gerek dünya hayatında gerekse kıyamet gününde değişim geçirecekleri, halden hale geçecekleri vurgulu bir şekilde ifade edilirken bunlar arasındaki münasebete de dikkat çekilmiştir (İbn Âşûr, XXX, 226). Bu değişim hakkında müfessirler farklı görüşler ileri sürmüşlerdir: a) Bunlar ölüm, sonra dirilme, hesap ve ceza halleridir; b) İnsanın, yaratılışının başlamasından itibaren ölünceye kadar geçirdiği hallerdir. Nitekim başka âyetlerde insanın, yaratılışının başlamasından itibaren sürekli olarak değişim geçirdiği ifade edilmiştir (meselâ bk. Hac 22/5; Mü’minûn 23/12-16); c) İnsanlığın tarih boyunca geçirdiği medenî, kültürel, siyasî... farklılaşmalar, değişik aşamalardır; d) İnsanların derece derece Allah’a yaklaşmalarıdır (Şevkânî, V, 473; ayrıca bk. Elmalılı, VIII, 5681-5682; Ateş, X, 385-386). Bütün bunlar öldükten sonra dirilmenin olabileceğinin kanıtları ve insanların buna iman etmesini gerektiren delillerdir. Durum böyle olduğu halde inkârcılar, hâlâ inanmadıkları ve Kur’an okunduğunda Allah’a saygı ile secde etmedikleri için 20 ve 21. âyetlerdeki soruyla kınanmışlardır. 21. âyet okunduğunda secde etmenin gerekli olup olmadığı konusunda Hz. Peygamber’in uygulamasıyla ilgili farklı rivayetlere dayalı olarak değişik görüşler ileri sürülmüştür. “Vâciptir” veya “sünnettir” diyenler olduğu gibi “ne vâcip ne sünnettir” diyenler de vardır (bk. İbn Âşûr, XXX, 232; Elmalılı, VIII, 5684). İnsanların, Allah’a ve peygambere iman etmelerini gerektiren bunca delil olmasına rağmen hâlâ iman etmemeleri hayret verici olduğu halde, 22. âyette, iman etmek şöyle dursun, bilakis o inkârcıların peygamberi yalancılıkla itham ettikleri ve dini yalanladıkları bildirilmektedir. Cenâb-ı Hak 23. âyette inkârcıların kalplerinde inkâr, inat, gerçekleri yalanlama vb. ne varsa hepsini çok iyi bildiğini ifade buyurarak onları uyarmakta, 24. âyette de kendilerine şiddetli bir azabın haberini vermesini Hz. Peygamber’e emretmektedir.

Alak : 19

كَلَّاۜ لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ

Meal

"Hayır! Sakın sen ona uyma; secde et ve Rabbine yaklaş." (Alak; 19)

Tefsir

“Kurultay” diye çevirdiğimiz nâdî kelimesi, “bir konuda istişare etmek üzere toplanmak” anlamına gelen nedve kökünden türemiş olup kurultayda bir araya gelen heyeti ifade eder. Câhiliye döneminde Mekke’de bu tür toplantıların yapıldığı yere Dârunnedve denilirdi. “Zebâniler” diye çevirdiğimiz zebâniye kelimesi ise “itmek, savmak” anlamına gelen zeben kelimesinden türemiş çoğul bir isim olup azap meleklerini ifade eder. Rivayete göre Resûlullah İbrâhim’in makamında namaz kılarken Ebû Cehil, “Ben sana namaz kılma demedim mi!” diyerek onu tehdit edip engellemek istemiş, Hz. Peygamber de ona sert bir şekilde karşılık vermişti. Ebû Cehil, “Sen beni ne ile tehdit ediyorsun? Vallahi ben bu vadide adamları en çok olan kimseyim” demiş, bunun üzerine bu âyetler inmiştir (bk. Kurtubî, XIX, 127). Allah Teâlâ, “O hemen kurultayını çağırsın, biz de zebânileri çağıracağız” buyurarak Hz. Peygamber’e meydan okuyan Ebû Cehil’in aczini ortaya koymak istemiştir. Nitekim Ebû Cehil bu âyetleri dinlediği halde kötü niyetini gerçekleştirme yönünde herhangi bir teşebbüste bulunmaya cesaret edememiştir. 19. âyette tekrarlanan “hayır!” anlamındaki kellâ edatı da, o azgın insanın, Hz. Peygamber’e kötülük etmek üzere taraftarlarını çağırmaya asla cesaret edemeyeceğini gösterir. Burada Resûlullah’a, böyle azgın, Allah ve peygamber tanımaz kimseye boyun eğmemesi, namaz kılmaya ve secde etmeye devam ederek Allah’a yakınlaşma gayretlerini sürdürmesi emredilmiştir. Şüphe yok ki Allah’a yaklaşmak, O’nun emirlerine itaat etmekle ve bu itaatin en anlamlı ifadesi olan secde ile mümkündür. Nitekim Hz. Peygamber, “Kulun rabbine en yakın olduğu an secdede bulunduğu andır” buyurmuştur (Müslim, “Salât”, 215).

Öğeler: 1 - 14 / 14

Yûsuf Sûresi (100 - 111)

وَرَفَعَ اَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّداًۚ وَقَالَ يَٓا اَبَتِ هٰذَا تَأْو۪يلُ رُءْيَايَ مِنْ قَبْلُۘ قَدْ جَعَلَهَا رَبّ۪ي حَقاًّۜ وَقَدْ اَحْسَنَ ب۪ٓي اِذْ اَخْرَجَن۪ي مِنَ السِّجْنِ وَجَٓاءَ بِكُمْ مِنَ الْبَدْوِ مِنْ بَعْدِ اَنْ نَزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْن۪ي وَبَيْنَ اِخْوَت۪يۜ اِنَّ رَبّ۪ي لَط۪يفٌ لِمَا يَشَٓاءُۜ اِنَّهُ هُوَ الْعَل۪يمُ الْحَك۪يمُ ﴿١٠٠﴾ رَبِّ قَدْ اٰتَيْتَن۪ي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَن۪ي مِنْ تَأْو۪يلِ الْاَحَاد۪يثِۚ فَاطِرَ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ اَنْتَ وَلِيّ۪ فِي الدُّنْيَا وَالْاٰخِرَةِۚ تَوَفَّن۪ي مُسْلِماً وَاَلْحِقْن۪ي بِالصَّالِح۪ينَ ﴿١٠١﴾ ذٰلِكَ مِنْ اَنْبَٓاءِ الْغَيْبِ نُوح۪يهِ اِلَيْكَۚ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ اِذْ اَجْمَعُٓوا اَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ ﴿١٠٢﴾ وَمَٓا اَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِن۪ينَ ﴿١٠٣﴾ وَمَا تَسْـَٔلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۜ اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَم۪ينَ۟ ﴿١٠٤﴾ وَكَاَيِّنْ مِنْ اٰيَةٍ فِي السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ ﴿١٠٥﴾ وَمَا يُؤْمِنُ اَكْثَرُهُمْ بِاللّٰهِ اِلَّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾ اَفَاَمِنُٓوا اَنْ تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِنْ عَذَابِ اللّٰهِ اَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿١٠٧﴾ قُلْ هٰذِه۪ سَب۪يل۪ٓي اَدْعُٓوا اِلَى اللّٰهِ عَلٰى بَص۪يرَةٍ اَنَا۬ وَمَنِ اتَّبَعَن۪يۜ وَسُبْحَانَ اللّٰهِ وَمَٓا اَنَا۬ مِنَ الْمُشْرِك۪ينَ ﴿١٠٨﴾ وَمَٓا اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ اِلَّا رِجَالاً نُوح۪ٓي اِلَيْهِمْ مِنْ اَهْلِ الْقُرٰىۜ اَفَلَمْ يَس۪يرُوا فِي الْاَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْۜ وَلَدَارُ الْاٰخِرَةِ خَيْرٌ لِلَّذ۪ينَ اتَّقَوْاۜ اَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿١٠٩﴾ حَتّٰٓى اِذَا اسْتَيْـَٔسَ الرُّسُلُ وَظَنُّٓوا اَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَٓاءَهُمْ نَصْرُنَاۙ فَنُجِّيَ مَنْ نَشَٓاءُۜ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِم۪ينَ ﴿١١٠﴾ لَقَدْ كَانَ ف۪ي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِاُو۬لِي الْاَلْبَابِۜ مَا كَانَ حَد۪يثاً يُفْتَرٰى وَلٰكِنْ تَصْد۪يقَ الَّذ۪ي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْص۪يلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿١١١﴾

Meal

Ana babasını tahtın üzerine çıkardı. Hepsi ona (Yûsuf'a) saygı ile eğildiler. Yûsuf dedi ki: "Babacığım! İşte bu, daha önce gördüğüm rüyanın yorumudur. Rabbim onu gerçekleştirdi. Şeytan benimle kardeşlerimin arasını bozduktan sonra; Rabbim beni zindandan çıkararak ve sizi çölden getirerek bana çok iyilikte bulundu. Şüphesiz Rabbim, dilediği şeyde nice incelikler sergileyendir. Şüphesiz O, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir." (100)

"Rabbim! Gerçekten bana mülk verdin ve bana sözlerin yorumunu öğrettin. Ey gökleri ve yeri yaratan! Dünyada ve ahirette sen benim velimsin. Benim canımı müslüman olarak al ve beni iyilere kat." (101)

İşte bu (kıssa), gayb haberlerindendir. Onu sana biz vahiy yolu ile bildiriyoruz. Yoksa onlar tuzak kurarak işlerine karar verdikleri zaman sen onların yanında değildin. (102)

Sen ne kadar şiddetle arzu etsen de insanların çoğu inanacak değillerdir. (103)

Halbuki sen buna karşılık onlardan bir ücret de istemiyorsun. O (Kur'an) âlemler içinde ancak bir öğüttür. (104)

Göklerde ve yerde nice deliller vardır ki yanlarına uğrarlar da onlardan yüzlerini çevirerek geçerler. (105)

Onların çoğu Allah'a ancak ortak koşarak inanırlar. (106)

Yoksa Allah tarafından kendilerini kuşatacak bir azabın gelmeyeceğinden veya onlar farkında olmadan kıyametin ansızın gelip çatmayacağından emin mi oldular? (107)

De ki: "İşte bu benim yolumdur. Ben ve bana uyanlar bilerek Allah'a çağırırız. Allah'ın şanı yücedir. Ben Allah'a ortak koşanlardan değilim." (108)

Biz senden önce de, memleketler halkından ancak kendilerine vahyettiğimiz birtakım erkekleri peygamber olarak gönderdik. Yeryüzünde dolaşıp da, kendilerinden önce gelenlerin akıbetlerinin nasıl olduğuna bakmadılar mı? Elbette ahiret yurdu Allah'a karşı gelmekten sakınanlar için daha iyidir. Hâlâ aklınızı kullanmıyor musunuz? (109)

Nihayet peygamberler ümitlerini kesecek hale gelip yalanlandıklarını düşündükleri sırada, onlara yardımımız geldi de, böylece dilediğimiz kimseler kurtuluşa erdirildi. Azabımız ise, suçlular topluluğundan geri çevrilemez. (110)

Andolsun ki, onların kıssalarında akıl sahipleri için ibret vardır. Kur'an uydurulabilecek bir söz değildir. Fakat kendinden öncekileri tasdik eden, her şeyi ayrı ayrı açıklayan ve inanan bir toplum için de bir yol gösterici ve bir rahmettir. (111)

وَاِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ اَوْ يَقْتُلُوكَ اَوْ يُخْرِجُوكَۜ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللّٰهُۜ وَاللّٰهُ خَيْرُ الْمَاكِر۪ينَ

"Hani kafirler seni tutuklamak veya öldürmek, ya da (Mekke'den) çıkarmak için tuzak kuruyorlardı. Onlar tuzak kuruyorlar. Allah da tuzak kuruyordu. Allah tuzak kuranların en hayırlısıdır." (Enfâl; 30)

وَاِذَٓا اَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِنْ بَعْدِ ضَرَّٓاءَ مَسَّتْهُمْ اِذَا لَهُمْ مَكْرٌ ف۪ٓي اٰيَاتِنَاۜ قُلِ اللّٰهُ اَسْرَعُ مَكْراًۜ اِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ

"Kendilerine dokunan bir sıkıntıdan sonra, insanlara bir rahmet (ferahlık ve mutluluk) tattırdığımız zaman, bir de bakarsın ki âyetlerimiz hakkında onların bir tuzakları (birtakım tertipleri ve asılsız iddiaları) vardır. De ki: "Allah daha çabuk tuzak kurar." Şüphesiz elçilerimiz (melekler) kurmakta olduğunuz tuzakları yazıyorlar." (Yûnus; 21)

اَفَاَمِنَ الَّذ۪ينَ مَكَرُوا السَّيِّـَٔاتِ اَنْ يَخْسِفَ اللّٰهُ بِهِمُ الْاَرْضَ اَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَۙ

"Kötü işler yapmak için tuzak kuranlar, Allah'ın kendilerini yere geçirmesinden veya (ansızın) bilemeyecekleri bir yerden kendilerine azap gelmesinden emin mi oldular?" (Nahl; 45)

İletişim

Ramazan Ezin

Memleket: (Türkiye)-Burdur-Çeltikçi-Cami Mahallesi
İkamet: (Türkiye)-Afyon-Merkez-Gazi Mahallesi
*Sıradan bi antifetöistim..
Yani ben; *TİKSİNİLECEK kimseler-YARATIKLAR OLAN ve BİR İLKOKUL MEZUNU rabin oğlu fetül-ün yani m. fetullah gülen-in arkasından koşturan BİR AVUÇ ÇAPULCU fetöşşeytanlarının* milyarlarca düşmanından sadece biriyim...

Tel.
1: 505 727 64 79
2: 539 899 39 37

ramez2003@gmail.com

#Elhamdülillah.. İyi ki fetö TERÖR ÖRGÜTÜNÜ İLK FARK EDEN VE BUNUN FARKEDİLME ZAMANINI KAYDEDİP ÎLÂN EDEBİLEN, Dürüst, Güvenilir, CESUR, .. İNSANLARIMIZ HÂLÂ VAR!

--
Haber Kaynağı:
*aydinlik.com.tr/haber/hande-firat-acikladi-aydinlik-fetoyu-sayfa-sayfa-yazmisti-455102
HABERLER
GÜNDEM
Hande Fırat açıkladı: Aydınlık FETÖ'yü sayfa sayfa yazmıştı, Haftalık Haber Yorum Dergisi, 10 Ocak 1999, 599. Sayısında
CNN Türk'te yayınlanan programda konuşan Gazeteci Hande Fırat, 99 yılında Aydınlık'ın Emniyet'teki FETÖ tehlikesini sayfa sayfa yazdığını hatırlattı. Fırat 'Kimse kılını kıpırdatmadı' dedi.
Yayınlanma: 21 Şubat 2024, 19:40
Güncellenme: 21 Şubat 2024, 20:05
Hande Fırat açıkladı: Aydınlık FETÖ'yü sayfa sayfa yazmıştı
HABER MERKEZİ
CNN Türk'teki Gece Görüşü programında FETÖ tartışması yaşandı. Programın moderatörü Hande Fırat, Aydınlık'ın yıllardır FETÖ ile nasıl mücadele ettiğini gözler önüne serdi.

Fethullahçı Terör Örgütü'nün kurumları ele geçirmesi 99 yılı Milli Güvenlik Kurulu toplantısında dahil gündeme geldiğini kaydeden Hande Fırat “1999 yılında polis raporları Osman Ak ve Cevdet Saral başta olmak üzere tıkır tıkır yazdılar. Yakın vade, orta vade, uzun vade diye” ifadelerini kullandı.

'AYDINLIK YAZDI KİMSE KILINI KIPIRDATMADI'
“Önce Emniyet ele geçirildi, sonra yargı en son Türk Silahlı Kuvvetleri ele geçirildi” diyen Fırat şöyle devam etti: “TSK'ya gelene kadar zaten emniyet ve yargı ele geçirilmişti, üçüncü aşamanın TSK olduğu zaten o raporlarda yazıyordu. Aydınlık o zaman dergiydi. Sayfa sayfa yayımladı. Kimse kılını kıpırdatmadı. Yani bir hata varsa bu yıllara yayılmış, en başından o raporları görmek istemeyenler ya da ciddiye almayanlara özgüdür. Ben Fethullah Gülen'i Ankara'dayken törende gördüm. Yanında Demirel ve Tansu Çiller oturuyordu. Mikrofon uzatılıyordu Gülen'e.”

Hande Fırat açıkladı: Aydınlık FETÖ'yü sayfa sayfa yazmıştı:

Resim : 1

Aydınlık
Ulusal Kanal
Doğu Perinçek
Vatan Partisi

---
fetö fetullahçı TERÖR ÖRGÜTÜ
TERÖRİST BAŞI VE BAŞ fetöşşeytanı: m. fetullah gülen

وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللّٰهُۜ وَاللّٰهُ خَيْرُ الْمَاكِر۪ينَ۟

"Onlar tuzak kurdular. Allah da tuzak kurdu. Allah tuzak kuranların en hayırlısıdır." (Âl-i İmrân; 54)

-Peki fetöşşeytanlarını nası tanicaz?

-Güzel soru..

Herkesin kalplerinde olanı da, içlerinde gizlediklerini de, dışa vurduklarını da,.. vs. kısacası bizlere göre gizli veya açık olanları da, her şeyi Bilen Allah{C.C.}'tır, bununla birlikte tecrübe ve gözlemlerimize dayanarak diyebiliriz ki; onların alınlarında maalesef "ben fetö-ye fetö demem[?!], onlara hâlâ cemaat[?!] gözüyle bakıyorum[?!].", "fetö-yü severim[?!]."vb. .. gibi içlerinde sakladıkları ŞAÇMA SAPAN şeyler YAZMAZ!.. o PİSLİKLERİN bu VE BENZERİ düşüncelere sahip olduklarını eylem ve söylemlerinden veya susmalarından,.. anlayabilirsiniz.. Genelde fetö konusunda sessiz kalmayı tercih ederler-herhalde yakayı ele vermek istemiyorlardır-yani Devletimizden ve Milletimizden aşırı korkuyorlar!-tırsıyorlar!, acaba niye ki! Bu Devletimiz ve Milletimiz onlara kötü bi şey mi yaptı? Yoo!.. Sadece ikiyüzlülüklerini Allah{C.C.}'ın izniyle gördü, yüzlerine vurdu, gereğini yaptı ve İnşaAllah her zaman da gereğini YAPACAK!.. bu fetöşşeytanı tipsizler; genelde, "münafıklar" gibi davranırlar,.. YALAN SÖYLERLER, YALANA PEK Bİ DÜŞKÜNDÜRLER, yalanın kötülüğe, kötülüğün de CEHENNEM'E götüreceği Gerçeğini görmezden-bilmezden-duymazdan-anlamazdan-.. gelirler,.. Osmanlı ve Türkiye Devletimizi, İslâm Dinimiz'i ve Değerleri'ni, .. genelde kötülerler veya umursamazlar, sadece kendi menfaatlerini düşünürler, Devlet-Millet-Vatan-Bayrak faydasına yapılmaya çalışılan iyi işleri hep görmezden gelirler,.. yani kıskançlık-haset-çekememezlik,.. gibi kötü hasletlere sahiptirler, "hep benim olsun" derler, başkası-kendileri gibi olmayan, kendilerinin fikirsizliklerini desteklemeyen,.. diğer insanlar- "hiçbi şeye sahip olmasın" isterler, kendi keyifleri-hakları-menfaatleri-çıkarları-..vs. söz konusu olduğunda TERAZİLERİ ÇOK HASSAS TARTAR VE tıpkı bi HIRÇIN KÖPEK edasıyla savunmaya ve saldırıya geçerler, söz konusu kendilerinin dışındakilerin haklarıysa, bu pek önemli değildir-o da neymiş başkalarının hakkı diye bi şey mi olurmuş!! "çiğneyin veya elinden alın, gasbedin, yiyin, için, yan gelin yatın,.. gitsin!" ALTIN KURALI!? onların anayasalarının, ilk, değişmez-değişmesi dahi teklif edilemez,.. maddesi gibidir.., yani bencillik diz boyu,..İslâm Dinimizle pek alâkaları yoktur, varsa da göstermelik eylemler, söylemler,.. "başlarındaki sözde hoca dedikleri ŞEREFSİZ-NAMUSSUZ,.. baş fetöşşeytanı m. fetullah gülen ve onun gibi olan diğer sözde abi!? abla!? dedikleri fetöşşeytanları", ne kadar din[?!] öğrettiyse, öğütlediyse,.. o kadarını yaşasalar onlara yeterdir çünkü!, başka GÜVENİLİR kaynaklardan İslâm Dinimizi öğrenme, yaşama ve yaşatmaya çalışma gayreti kendilerinde pek görülmez.. Zaten -onlara göre- buna ne gerek, ne lüzum vardır ki!?-tek doğru?! söyleyen kendilerinin takip ettikleri öküz kılıklı ve odun fetöşşeytanlarıdır!?.. Sade yaşam tarzından genelde uzaktır bunlar.. Gururdan-kibirden-büyüklük taslamalarından-kendilerini bi 130K sanmalarından,.. yanlarına pek yaklaşamazsınız.. kendilerini Kafdağı'nda falan görürler, büyüksünürler, fasulye gibi nimetten sayarlar, Cumhuriyetimize-Özgürlüğümüze-Bağımsızlığımıza-Demokrasimize-Vatanımıza-Devletimize-Bayrağımıza-İslâm Dinimize Sahip Çıkmaya Çalışan,.. Değerli Milletimize,.. tepeden bakarlar,.. Gıybete-dedikoduya-iftiraya,.. pek bi düşkündürler.. Bunları yapmaktan öyle bi zevk alırlar ki, görseniz sanki bal yalıyorlar!.. Ayrıca çok mala-çok paraya da aşırı heveslidirler! Tamam, çok parayı-çok malı kim sevmez ki; ama bu tipsizler hak-hukuk-helal-haram-,.. demeden-sorgulamadan, aç gözlülükle başkalarının haklarını da gasbederek mal-para-servet-makam-,.. artırma peşindedirler, anlarsınız ki sanki Öbür Dünya-hesap-mîzan-terazi-Büyük Mahkeme-Cennet-Cehennem-Yeniden Diriliş-.. diye bi şey bunların aklında yoktur!.. kendilerinden başkasını küçümserler, gören şaka yapıyor sansın ayağıyla da çok rahat tavırlarla aşağılarlar, küçük ve değersiz görürler, onlarla alay ederler, dalga geçer, eğlenirler,.. Başkalarının onuru, haysiyeti, şerefi,.. bunların umurunda değildir! kendileri belli kalıpların dışına çıkamazlar, başkalarını da bu kalıplara girmeye zorlarlar.. Bu türlü, insan gibi görünen CAHİL YARATIKLARA rastlarsanız eğer, âcizane tavsiyem; UZAK DURSANIZ YETER, Yüce Kitabımız Kur'an'ın buyurduğu gibi, "Selâm!" deyin, geçin gidin!

INTERNET SİTEMİZDE UYGUNSUZ İÇERİK OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYOR İSENİZ:

"ramazanezin.com" sitemizin içeriği; ağırlıklı olarak başkalarına ait içerikleri, kısmen de kendi yorum ve düşüncelerimi yansıtmaktadır.

Web site yönetimi olarak benim(Ramazan Ezin), başkaları tarafından oluşturulan içerikleri kontrol etme yükümlülüğüm veya yetki ve hakkım yoktur.

Benim ve eşimin ise; şahsî ve bilinçli olarak; İslâm Dinimiz, Türkiye Cumhuriyeti Devletimiz, Türkiye Milletimiz, Türkiye Vatanımız, Türk Bayrağımız ALEYHİNE herhangi bir düşüncemiz, kanaatimiz, yazımız, eylemimiz, vs. hiçbir durumumuz; #Elhamdülillah GEÇMİŞİMİZDE OLMADIĞI GİBİ #İnşaAllah; ŞİMDİ VE SONRASINDA DA OLMAYACAKTIR..

SORUMLULUK REDDİ BEYANI: İradelerimizin dışında gerçekleşmesi muhtemel hususlarla ilgili olarak; şifresiz yorum girişlerine de açık olan bu adı geçen internet sitesinde veya yönlendirilen dış bağlantı içeriklerinde, benim veya eşimin ismi kullanılarak, bildirdiğimiz bu durumlarımızın aksinin oluşturulmaya çalışılmasından sorumlu değiliz.

İçeriklerden UYGUNSUZ olduğunu düşündükleriniz varsa bu konularda, sitemizin oluşumunda, UYAR VE KALDIR prensibini benimsediğimizi bilmenizi isteriz.

Örneğin, telif hakkına konu olan eserlerin yasal olmayan bir biçimde paylaşıldığını ve yasal haklarının çiğnendiğini düşünen kişi veya kurumlar, ellerindeki delil niteliği taşıyan bilgi, belge,.. vs. ile mail adresimden ya da telefon numaralarımdan bana ulaşabilir.

Bana ulaşan talep ya da şikayetler olursa #İnşaAllah incelerim ve ihlal olduğu düşünülen içerikleri siteden kaldırırım.

Saygılarımızla..

HAZRETİ PEYGAMBERİMİZ'İN(S.A.V.) EĞİTİM METOTLARINI DA GÖZ ARDI EDEMEYİZ; POTANSİYELİ-ÖĞRENME İSTEĞİ-MERAKI-İLGİSİ-BÜYÜKLERİNE SAYGISI-DONANIMI YANİ KISACASI İLİMDEN NASİBİ OLAN BİREYLERİMİZE; İHTİYAÇLARI KADAR, EĞİTİM-ÖĞRETİMDE KOLAYLIK GÖSTEREREK, SEVDİRMEYE, MÜJDELEMEYE ÇALIŞARAK VE NEFRET ETTİRMEDEN ÖĞRETİM YAPMAYI DENEYEBİLİRİZ. AYRICA; HAK EDENLERE, SAYGIYLA-SEVGİYLE ÖĞRETİLENLERİN, DAHA KALICI OLDUĞUNA DA İNANIYORUZ. BENCE, BİR DE ÇOCUKLARIMIZA SADECE DERS GÖSTERMEKLE YETİNMEMELİYİZ; ALGILARI NİSPETİNDE, TÜRKİYE CUMHURİYETİMİZİN, ALLAH'IN(C.C.) İZNİ VE YARDIMIYLA, İNSANLAR YAŞADIKÇA, HEP HUZUR VE GÜVEN-DÜZEN İÇİNDE VAROLABİLMESİ İÇİN; DEVLET-MİLLET-VATAN-BAYRAK SEVGİSİ DE AŞILANMALIDIR. VATAN EVLATLARI; GEREKTİĞİNDE, BU MUKADDES DEĞERLERİMİZ UĞRUNDA, DÜŞMANLARA KARŞI, İMKÂNI VE GÜCÜ ORANINDA, MALLARIYLA VE CANLARIYLA MÜCADELE ETMESİNİ DE BİLMELİLER. HER ŞEYİN TAKDİRİ VE BİLGİSİ ALLAH(C.C.)'A AİTTİR, BUNUNLA BİRLİKTE, BİZLER DE DÜNYANIN VE DİĞER ÜLKE İNSANLARININ YAŞADIKLARINI İYİ OKUMAYA ÇALIŞMALIYIZ. AKSİ HÂLDE, ALLAH(C.C.) KORUSUN, DÜŞMAN ELİNE DÜŞTÜĞÜMÜZDE, ONLAR, BİR DE ALLAH(C.C.) KORKULARI YOKSA, BİZLER KADAR İNSAFLI OLMAYABİLİRLER! HEM YATIRIM YAPMAYI HERKES SEVER, SADECE BU DÜNYA YOK, ÖLDÜKTEN SONRA DİRİLİŞ DE HAKTIR.. KENDİSİ'NE(C.C.) İMAN EDİP, DÜNYASI VE AHİRETİ İÇİN FAYDALI ŞEYLER YAPAN KULLARINA, ALLAH(C.C.), KUR'ÂN-I KERÎMİ'NDE, BİRÇOK MÜJDELER VERİYOR. ÖBÜR DÜNYAMIZA DA GÜCÜMÜZ YETTİĞİNCE YATIRIM YAPALIM VE İNŞAALLAH KURTULUŞA KAVUŞANLARDAN OLALIM...

BİLHASSA; yemin edip duran, aşağılık, daima kusur arayıp kınayan, durmadan söz taşıyan, iyiliği hep engelleyen, saldırgan, günaha dadanmış, kaba saba; bütün bunların ötesinde bir de soysuz olan, pis bir meniden yaratıldığını ve doğduğunda SIFIR OLDUĞUNU hep unutup Sonsuz-Sınırsız Mülklerin-Güçlerin-İlimlerin ve Hikmetlerin SAHİBİ ALLAH'ın(C.C.-Celle Celâluhu) emanet verdiklerini nankörlük ederek KENDİSİNİN ZANNEDEN, AHİRET'i unutup hiç doymadan hep daha çok dünyalık malı olmasını isteyen, ALLAH'IN(C.C.) ELÇİSİ PEYGAMBERİMİZ'e(S.A.V.-Sallâllahu Aleyhi ve Sellem) özenmeyi aklından geçirmeyen, ölçü ve tartıyı tam yapmayıp adaletsizlik yapan, insanların mallarının değerini düşüren, günahtan korunmaya çalışmayan, insan ve cin şeytanlarından olma ihtimali olan, israf eden, ıslah edilmesinden ve düzene sokulmasından sonra yeryüzünde bozgunculuk yapan, İnananlar'ı tehdit edip Allah Yolu'ndan alıkoyarak ve O'nu eğri göstermek maksadıyla her yolun başında (pusu kurup) oturan bozgunculardan olan, Allah'ın nimetlerini hep hatırından çıkarıp şükretmeyen, sapkınlıklar içinde olan, Kur'an'a iman etmeyen, ALLAH'ın (C.C.) insanlardan istediklerini gücü yettiğince yapmaya çalışmayan, KUR'AN'ın Âyetleri'ne iman etmeyerek Onlar'ı asılsız sayıp büyüklenip Onlar'dan-ALLAH'TAN-PEYGAMBERLERİ'NDEN yüz çeviren zalimlerden olan, ALLAH'a(C.C.)-ALLAH'ın(C.C.) MELEKLERİNE-KİTAPLARINA-PEYGAMBERLERİ'NE inanmayan, "ALLAH'ın(C.C.) ELÇİLERİ arasında ayırım yapmayız-işittik, itaat ettik, bağışlamanı dileriz RABBİMİZ(C.C.), gidiş SANA'dır." demeyen, MÜSLÜMAN olarak canlarının çıkmasını dilemeyen, sözlerinde durmayan, dinlerini bölüp gruplara ayıran, ALLAH'ın(C.C.) Öğütleri'ni bildirenleri sevmeyen, taşkınlık yapan, hadlerini aşan günahkârlardan olan, şeytanın ve yardımcılarının dostları olan, içtenlikle ve kararlılık içinde ALLAH'a(C.C.) iman ve tövbe etmeyen, ALLAH'a(C.C.) inandığını davranışlarına yansıtmayan, yeryüzünde haksızlıkla böbürlenip büyüklük taslayan, kibirli olan, ALLAH'a(C.C.) ortak koşan, AHİRET'i inkâr eden, deli olan, iftiracı olan, kâfir-münafık-müşrik-ikiyüzlü-riyakâr, inandığı ve düşündüğü gibi davranmayan, özü sözü bir olmayan, mürai, dünya hayatının kendilerini aldattığı, kendilerine yazık eden, ALLAH'ın(C.C.) Yolu'ndan sapan, gerçeklere değil de sadece zanlara uyan, kötülüklere hep yaklaşan, ALLAH'ı(C.C.) ve PEYGAMBERLERİ'ni hep yalanlayan, kendilerinden bile hırsızlama yapan, kendilerini ziyana sokan, iyilerden olmayan, hıyanete gömülmüş bir nankörler topluluğu olan, kahrolası yalancılardan olan, gaflet içinde yüzen kendini bilmezlerden olan, KUR'AN'a sımsıkı sarılıp NAMAZ'ı dosdoğru kılmaya çalışmayan, aldatma ustalarından olan, hep heveslerinin peşine düşen, firavunun güncel versiyonu olan fetö elebaşı m.fetullah gülene uyan, Türkiye'nin, fetö elebaşı m.fetullah gülenin ve benzerlerinin beklediği gibi bir #kâfiristan VEYA #TERÖRİSTAN olmasını isteyen, CİBİLLİYETSİZ, KANI, MAYASI ve SÜTÜ BOZUK, NAMUSSUZ VE ŞEREFSİZ, körü körüne BATI HAYRANI, İSLÂM DÜŞMANI, TÜRKİYE CUMHURİYETİ DÜŞMANI, YALANCI, KEMİKSİZ VE KARAKTERSİZ, ŞAHSİYETSİZ, TERBİYESİZ, EDEPSİZ, ALÇAK, İBNE, KATİL fetöşşeytanlarına ve pkk-ye ve bunlar gibi terör örgütlerine ve bunlarla birlikte; bu terörist piçlerini(fetö-pkk..) sevenlere, teröristlerle(fetö-pkk..) ilgili konularda sessiz kalarak-KORKAKLIK GÖSTEREREK, teröristlere(fetö-pkk..) beddua dahi etmeyerek, teröristlerin(fetö-pkk..) siyasî uşaklarına-YALAKA KÖPEKLERİNE-İTLERİNE oy vererek,.. gerek gerçek yaşamda gerekse sosyal medyada bu teröristleri(fetö-pkk..) maddî-manevî destekleyenlere, bu teröristlerin(fetö-pkk..) yalanlarına inananlara,.. VERDİĞİMİZ HER TÜRLÜ RAHATSIZLIKLARDAN ÖTÜRÜ; "MİLLETÇE GURUR DUYARIZ!" Ayrıca; teröristler(fetöşşeytanları ve pkk gibi terör örgütü seviciler) size yeniden hatırlatalım=> XIII. yüzyılda OSMAN GAZİ tarafından ANADOLUMUZ'da kurulan ve Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra dağılan büyük TÜRK İMPARATORLUĞU'nun uyrukları olan {ALLAH'ın(C.C.) yardımıyla tarihin akışında başrol oynamış} OSMANLI DEVLETİMİZ'in bakiyesi olan TÜRKİYE CUMHURİYETİMİZ'in Kurucularından-Büyüklerimizden olan Atatürk ve Yakın Arkadaşları ile Şehitlerimiz'in-Gazilerimiz'in İçinde Yer Aldığı Atalarımız'dan emanet kalan; MİLLETİMİZİN, egemenliği kendi elinde tuttuğu ve bunu belirli süreler için seçtiği milletvekilleri aracılığıyla kullandığı yönetim biçimi olan CUMHURİYETİMİZ'e, CUMHURİYETİMİZ'in gereklerine, güvenliğimize, huzurumuza, MİLLETİMİZ TARAFINDAN SEÇİLEN DEVLET görevlilerine saygılı olun, AKILLI OLUN-USLU DURUN!, anlamadıysanız BELKİ KAFANIZ BASMAZ-minik bi kaç örnek-mesela selahattin demirtaş ve benzerlerini pamuklara sarıp Milletimize yutturmaya çalışmayın, yol kesip şantiye basmayın, başta üniversitelerimiz olmak üzere bütün resmi-özel eğitim-öğretim kurumlarımızı, eğitim-öğretim-araştırma-ÜRETİM, VS. DÜNYAMIZA VE ÂHİRETİMİZ'E FAYDALI ŞEYLER yapmaktan.. ALIKOYMAYIN, koparmaya çalışmayın, VATANSEVER İNSANLARIMIZIN yaptığı Millî ve Teknolojik Hamlelere DİL VE EL UZATMAYIN-ENGEL OLMAYA ÇALIŞMAYIN, fetö ve pkknin zil takıp oynamasına yardım etmeyin, kemal kılıçdaroğlunun yağtığı gibi sosyal medyanızdan yazı yazıp randevu almadan ev basar gibi DEVLET KURUMLARIMIZA girmeye çalışıp DEVLETİMİZİN-SİYASİ BÜROKRASİNİN CİDDİYETİNİ ayaklara düşürmeye çalışmayın ( herkes sizin ne yazdığınızı sosyalden takip etmek zorunda değil-BURASI ÖZGÜR BİR ÜLKE-İSTEYEN İSTEDİĞİNİ TAKİP EDER veya boş yapıp vaktini gereksiz yere israf etmez ) , TÜRKİYE CUMHURİYETİMİZ'e içerden ve dışardan yapılmaya çalışılan ekonomik-politik-siber-sosyo kültürel-psikolojik.. VS. saldırıları maddî-manevî desteklemeyin, iyi partili lütfü türkkan mıdır ne HALTTIR onun yaptığı gibi ŞEHİT YAKINLARIMIZA DİL UZATMAYIN, Isparta'da, rehabilitasyon merkezinde rastladığım şahıs gibi, 15 Temmuz 2016'daki fetö darbe girişiminde fetöcü geberenlerinize.. veya doğudaki bazı şahısların gözlerinde büyüttükleri gibi pEkEkE-nin LEŞLERİNE.. falan " ŞEHİT-gerilla " kelimelerini kullanmayın,.. 15 Temmuz-da etine buduna bakmayıp da fetö elebaşı pisliğine uyup o küçücük aklıyla koskoca Devleti ele geçirebileceği hayaline kapılan fetöşşeytanı asker kıyafeti giymiş komutan kılıklıların yakalandıktan sonra çıplak halde yüzüstü yatırılıp yerleri öptüğünü televizyonlarda görmediniz mi? Gerçi görmemiş olabilirsiniz, çok normal, çünkü eziksiniz, talimatsız hareket edemiyorsunuz, doğal yaşayamıyorsunuz, fetö elebaşı m.fetullah gülen pisliği ve onun gerçek veya sanal çevresindeki yalakalardan gelen gündem maddeleriniz var, tedbirnamelere bakıyorsunuz, sahtekârlıkta kimse elinize su dökemez, hep aynısınız- ESKİ KAFALISINIZ! hiç değişmemişsiniz, gaflet uykusundasınız vesselam==> gafile kelam, nafile kelam!.. aynı tas aynı hamam.. Burdur'da, rehabilitasyon merkezinden hatırlıyorum, bazı fetöşşeytanları: " hiçbir televizyon kanalını izlemeyin! " deyip sadece kendilerinden gelenlere inanmaya davet ediyordu, ama kendilerinden gelenlerin yalan-dolan-yanlış-uydurma şeyler olduğunu gizliyorlardı, bunu ise anlayabilmeniz, ALLAH'ın(C.C.) yardımı ile sizin basiretli gözlemlerinize kalıyordu, fetö elebaşı aleyhinde olan ama gerçekleri anlatan her yazı için bi kılıf buluyorlardı, "o yazıları yazanlar satılmış!?" diyordu, yani para alıp yazıyorlar iftirasını atıyordu. teröristler(fetöşşeytanları ve pkk gibi terör örgütü seviciler), şunu GERİ ZEKÂLI KAFANIZA KAZIYIN!=> #Elhamdülillah.. eski Türkiye değiliz artık!, ALLAH'a(C.C.) Şükür MİLLETİMİZ UYANDI, yaramazlık yaparsanız ALLAH'ın(C.C.) İzni ve Yardımıyla DEVLETİMİZ tarafından HER TÜRLÜ BEDEL İTİNA İLE ÖDETTİRİLİR! İnanmıyorsanız [kumpaslara gelerek-{gerçek mahiyetlerini ALLAH'ın(C.C.) bildiği} insan ve cin şeytanları ile onların yardımcılarının vb. şerli yaratıkların yönlendirmelerine uyanların hileleri ile kandırılarak değil de gerçekten suçlu olduğundan ceza alıp] DAMLARA-KODESLERE TIKILAN yandaşlarınıza SORABİLİRSİNİZ! "Allah(C.C.), hesabı çok çabuk görür!", "İnananlarla alay ederek inkâra sapanlar dünya hayatının çekiciliğine kapıldılar. Ama Allah’tan(C.C.) korkanlar kıyamet gününde onlardan üstün olacaklardır. Allah(C.C.) dilediğine hesapsız rızık verir.-Bakara : 212", "Gevşeklik göstermeyin, üzülmeyin; eğer inanmışsanız şüphesiz en üstün olan Sizsiniz.-Âl-i İmrân : 139", "Müminlerden -özür sahibi olanlar dışında- oturup kalanlar, malları ve canlarıyla Allah yolunda cihad etmekte olanlara eşit olamazlar. Allah, malları ve canlarıyla cihad edenleri, derece bakımından oturanlardan üstün kıldı. Gerçi Allah bütün müminlere o güzel geleceği vaad etmiştir, ama mücahidleri -çok büyük bir karşılıkla- oturanlardan üstün kılmıştır.-Nisâ : 95"
Saf Sûresi (1 - 14)
سَبَّحَ لِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوَاتِ وَمَا فِي الْاَرْضِۚ وَهُوَ الْعَز۪يزُ الْحَك۪يمُ ﴿١﴾ يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿٢﴾ كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللّٰهِ اَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿٣﴾ اِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الَّذ۪ينَ

يُقَاتِلُونَ ف۪ي سَب۪يلِه۪ صَفاًّ كَاَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ ﴿٤﴾ وَاِذْ قَالَ مُوسٰى لِقَوْمِه۪ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَن۪ي وَقَدْ تَعْلَمُونَ اَنّ۪ي رَسُولُ اللّٰهِ اِلَيْكُمْۜ فَلَمَّا زَاغُٓوا اَزَاغَ اللّٰهُ قُلُوبَهُمْۜ وَاللّٰهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِق۪ينَ ﴿٥﴾ وَاِذْ قَالَ ع۪يسَى

ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَ اِنّ۪ي رَسُولُ اللّٰهِ اِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِمَا بَـيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرٰيةِ وَمُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْت۪ي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُٓ اَحْمَدُۜ فَلَمَّا جَٓاءَهُمْ بِالْبَـيِّنَاتِ قَالُوا هٰذَا سِحْرٌ مُب۪ينٌ ﴿٦﴾ وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰى عَلَى اللّٰهِ

الْـكَذِبَ وَهُوَ يُدْعٰٓى اِلَى الْاِسْلَامِۜ وَاللّٰهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِم۪ينَ ﴿٧﴾ يُر۪يدُونَ لِيُطْفِؤُ۫ا نُورَ اللّٰهِ بِاَفْوَاهِهِمْ وَاللّٰهُ مُتِمُّ نُورِه۪ وَلَوْ كَرِهَ الْـكَافِرُونَ ﴿٨﴾ هُوَ الَّـذ۪ٓي اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدٰى وَد۪ينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدّ۪ينِ

كُلِّه۪ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ۟ ﴿٩﴾ يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا هَلْ اَدُلُّكُمْ عَلٰى تِجَارَةٍ تُنْج۪يكُمْ مِنْ عَذَابٍ اَل۪يمٍ ﴿١٠﴾ تُـؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ وَرَسُولِه۪ وَتُجَاهِدُونَ ف۪ي سَب۪يلِ اللّٰهِ بِاَمْوَالِكُمْ وَاَنْفُسِكُمْۜ ذٰلِكُمْ خَيْرٌ لَـكُمْ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَۙ ﴿١١﴾

يَغْفِرْ لَـكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْـكُمْ جَنَّاتٍ تَجْر۪ي مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهَارُ وَمَسَا‌كِنَ طَيِّبَةً ف۪ي جَنَّاتِ عَدْنٍۜ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظ۪يمُۙ ﴿١٢﴾ وَاُخْرٰى تُحِبُّونَهَاۜ نَصْرٌ مِنَ اللّٰهِ وَفَتْحٌ قَر۪يبٌۜ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِن۪ينَ ﴿١٣﴾ يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا

كُونُٓوا اَنْصَارَ اللّٰهِ كَمَا قَالَ ع۪يسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيّ۪نَ مَنْ اَنْصَار۪ٓي اِلَى اللّٰهِۜ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ اَنْصَارُ اللّٰهِ فَاٰمَنَتْ طَٓائِفَةٌ مِنْ بَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪لَ وَكَـفَرَتْ طَٓائِفَةٌۚ فَاَيَّدْنَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا عَلٰى عَدُوِّهِمْ فَاَصْبَحُوا ظَاهِر۪ينَ

﴿١٤﴾
Meal
Göklerde bulunanlar da yerde bulunanlar da Allah’ı tesbih etmektedir. O azîzdir, hakîmdir. (1) Ey iman edenler! Niçin yapmayacağınız şeyleri söylüyorsunuz? (2) Yapmayacağınız şeyleri söylemeniz Allah katında çok çirkin bir davranıştır. (3) Bilin ki Allah kendi yolunda sağlam örülmüş bir duvar gibi kenetlenmiş saflar halinde çarpışanları sever. (4) Hani Mûsâ kavmine şöyle demişti: "Ey kavmim! Size Allah tarafından gönderilmiş elçi olduğumu gayet iyi bildiğiniz halde ne diye beni üzüyorsunuz?" Onlar eğrilik yapınca Allah da kalplerini eğriltti. Allah günaha saplananları doğruya eriştirmez. (5) Meryem oğlu Îsâ da şöyle demişti: "Ey İsrâiloğulları! Bilin ki benden önceki Tevrat’ı doğrulamak ve benden sonra gelecek Ahmed isimli elçiyi müjdelemek üzere size Allah tarafından gönderilmiş elçiyim." Ama o (Ahmed) kendilerine apaçık kanıtlarla gelince, "Bu (kanıtlar) besbelli bir büyü!" dediler. (6) Yalnız Allah’a teslim olmaya çağırılıp dururken Allah hakkında asılsız şeyler yakıştırmaya çalışandan daha büyük haksızlığı kim yapabilir? Allah zalimlere hidayet nasip etmez. (7)
İsterler ki Allah’ın nurunu ağızlarıyla söndürüversinler; ama inkârcılar hoşlanmasalar da Allah nurunu muhakkak tamamlayacak! (8) Müşrikler istemese de, bütün dinlerin üzerindeki yerini alsın diye resulünü, doğru yol rehberi ve hak din ile gönderen O’dur. (9)
Ey iman edenler! Size, elem verici azaptan kurtaracak bir ticareti göstereyim mi? (10)
Allah’a ve resulüne iman edersiniz, Allah yolunda mallarınızla ve canlarınızla cihad edersiniz. Bilirseniz bu sizin için çok hayırlıdır. (11) O sizin günahlarınızı bağışlar, sizi altından ırmaklar akan cennetlere, adn cennetleri içindeki güzel köşklere koyar. İşte büyük kurtuluş budur. (12) Hoşunuza gidecek bir şey daha var: Allah’ın yardımı ve yakın bir fetih! Haydi müminleri müjdele. (13) Ey iman edenler! Allah’ın yardımcıları olun. Nitekim Meryem oğlu Îsâ da havârilerine, "Allah’a giden yolda bana yardımcı olacaklar kimlerdir?" diye sorduğunda havâriler, "Allah’ın yardımcıları biziz" demişlerdi. Sonra İsrâiloğulları’ndan bir kısmı iman etmiş, diğer bir kısmı da inkâra sapmıştı. Biz inananları düşmanlarına karşı destekledik, böylece üstün geldiler. (14)

Târık Sûresi (15 - 17)

اِنَّهُمْ يَك۪يدُونَ كَيْداًۙ ﴿١٥﴾ وَاَ‌ك۪يدُ كَيْداًۚ ﴿١٦﴾ فَمَهِّلِ الْـكَافِر۪ينَ اَمْهِلْهُمْ رُوَيْداً ﴿١٧﴾

Meal

Onlar bir tuzak kuruyorlar; (15)

Ben de bir karşı plan hazırlıyorum. (16)

Sen o inkârcılara süre ver, onlara biraz zaman tanı. (17)

قَدْ مَكَرَ الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَاَتَى اللّٰهُ بُنْيَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَاَتٰيهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ

"Bunlardan öncekiler de tuzak kurmuşlar, ama Allah da onların evlerini temellerinden sökmüş, üstlerindeki tavan tepelerine inmiş, böylece hiç farkında olmadıkları bir yerden kendilerine ceza apansız gelmişti." (Nahl; 26)

Enbiyâ Sûresi (66 - 70)

قَالَ اَفَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مَا لَا يَنْفَعُكُمْ شَيْـٔاً وَلَا يَضُرُّكُمْۜ ﴿٦٦﴾ اُفٍّ لَكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِۜ اَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٦٧﴾ قَالُوا حَرِّقُوهُ وَانْصُرُٓوا اٰلِهَتَكُمْ اِنْ كُنْتُمْ فَاعِل۪ينَ ﴿٦٨﴾ قُلْنَا يَا نَارُ كُون۪ي بَرْداً وَسَلَاماً عَلٰٓى اِبْرٰه۪يمَۙ ﴿٦٩﴾ وَاَرَادُوا بِه۪ كَيْداً فَجَعَلْنَاهُمُ الْاَخْسَر۪ينَۚ ﴿٧٠﴾

Meal

İbrâhim, "Allah’ı bırakıp da size hiçbir fayda ve zarar veremeyen tanrılara mı tapıyorsunuz? Size de Allah’ı bırakıp taptığınız şeylere de yazıklar olsun! Siz aklınızı kullanmaz mısınız?" dedi. (66-67)

Putperestler, "Eğer bir şey yapacaksanız, yakın onu ve böylece tanrılarınıza yardım edin!" dediler. (68)

Biz de, "Ey ateş" dedik, "İbrâhim için serin ve zararsız ol!" (69)

Ona bir tuzak kurmak istediler; fakat biz onları daha çok zarar eden taraf yaptık. (70)

وَمَكَرُوا مَكْراً وَمَكَرْنَا مَكْراً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

"Onlar böyle bir tuzak kurdular, biz de kendileri farkında olmadan bir plan kurduk." (Neml; 50)

قُلْ س۪يرُوا فِي الْاَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِم۪ينَ

"De ki: "Yeryüzünde dolaşın da günahkârların sonu nice oldu, görün!"" (Neml; 69)

وَاِنَّ رَبَّكَ لَيَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ

"Rabbin onların kalplerinde gizlediklerini de açığa vurduklarını da elbette bilir." (Neml; 74)

"HAZRETİ PEYGAMBERİMİZ'İN(S.A.V.) EĞİTİM METOTLARINI DA GÖZ ARDI EDEMEYİZ; POTANSİYELİ-ÖĞRENME İSTEĞİ-MERAKI-İLGİSİ-BÜYÜKLERİNE SAYGISI-DONANIMI YANİ KISACASI İLİMDEN NASİBİ OLAN BİREYLERİMİZE; İHTİYAÇLARI KADAR, EĞİTİM-ÖĞRETİMDE KOLAYLIK GÖSTEREREK, SEVDİRMEYE, MÜJDELEMEYE ÇALIŞARAK VE NEFRET ETTİRMEDEN ÖĞRETİM YAPMAYI DENEYEBİLİRİZ. AYRICA; HAK EDENLERE, SAYGIYLA-SEVGİYLE ÖĞRETİLENLERİN, DAHA KALICI OLDUĞUNA DA İNANIYORUZ. BENCE, BİR DE ÇOCUKLARIMIZA SADECE DERS GÖSTERMEKLE YETİNMEMELİYİZ; ALGILARI NİSPETİNDE, TÜRKİYE CUMHURİYETİMİZİN, ALLAH'IN(C.C.) İZNİ VE YARDIMIYLA, İNSANLAR YAŞADIKÇA, HEP HUZUR VE GÜVEN-DÜZEN İÇİNDE VAROLABİLMESİ İÇİN; DEVLET-MİLLET-VATAN-BAYRAK SEVGİSİ DE AŞILANMALIDIR. VATAN EVLATLARI; GEREKTİĞİNDE, BU MUKADDES DEĞERLERİMİZ UĞRUNDA, DÜŞMANLARA KARŞI, İMKÂNI VE GÜCÜ ORANINDA, MALLARIYLA VE CANLARIYLA MÜCADELE ETMESİNİ DE BİLMELİLER. HER ŞEYİN TAKDİRİ VE BİLGİSİ ALLAH'A(C.C.) AİTTİR, BUNUNLA BİRLİKTE, BİZLER DE DÜNYANIN VE DİĞER ÜLKE İNSANLARININ YAŞADIKLARINI İYİ OKUMAYA ÇALIŞMALIYIZ. AKSİ HÂLDE, ALLAH(C.C.) KORUSUN, DÜŞMAN ELİNE DÜŞTÜĞÜMÜZDE, ONLAR, BİR DE ALLAH(C.C.) KORKULARI YOKSA, BİZLER KADAR İNSAFLI OLMAYABİLİRLER! HEM YATIRIM YAPMAYI HERKES SEVER, SADECE BU DÜNYA YOK, ÖLDÜKTEN SONRA DİRİLİŞ DE HAKTIR, "KENDİSİ'NE(C.C.) İMAN EDİP, DÜNYASI VE AHİRETİ İÇİN FAYDALI ŞEYLER YAPAN KULLARINA, ALLAH(C.C.), KUR'ÂN-I KERÎMİ'NDE, BİRÇOK MÜJDELER VERECEĞİNİ.." HABER VERİYOR. ÖBÜR DÜNYAMIZA DA GÜCÜMÜZ YETTİĞİNCE YATIRIM YAPALIM VE İNŞAALLAH KURTULUŞA KAVUŞANLARDAN OLALIM..."

Resim

Diğer web sitemizi ziyaret etmek isterseniz, tıklayınız..

اَمْ يُر۪يدُونَ كَيْداًۜ فَالَّذ۪ينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَك۪يدُونَۜ

"Yoksa bir tuzak mı kurmak istiyorlar? Ama asıl tuzağa düşecek olanlar inkârcıların kendileridir!" (Tûr; 42)

وَقَدْ مَكَرَ الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلِلّٰهِ الْمَكْرُ جَم۪يعاًۜ يَعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍۜ وَسَيَعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ

"Onlardan öncekiler de tuzak kurmuşlardı; oysa bütün tedbirlere hâkim olan Allah’tır. O, herkesin neyi hak ve elde ettiğini bilir. İnkâr edenler dünya hayatından kimin kazançlı çıkacağını yakında anlayacaklardır!" (Ra'd; 42)

مَنْ كَانَ يُر۪يدُ الْعِزَّةَ فَلِلّٰهِ الْعِزَّةُ جَم۪يعاًۜ اِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِـحُ يَرْفَعُهُۜ وَالَّذ۪ينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّـَٔاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَد۪يدٌۜ وَمَكْرُ اُو۬لٰٓئِكَ هُوَ يَبُورُ

"Her kim şan ve şeref istiyorsa bilsin ki, şan ve şeref bütünüyle Allah'a aittir. Güzel sözler ancak ona yükselir. Salih ameli de güzel sözler yükseltir. Kötülükleri tuzak yapanlar var ya, onlar için çetin bir azap vardır. İşte onların tuzağı boşa çıkar." (Fâtır; 10)